𝐕𝐞́𝐳𝐞𝐥𝐚𝐲 is een Maria Magdalena pelgrimplek. En de plaats van waaruit de Santiago de Compostella vertrekt. Er liggen ‘relikwieën’ van Haar: een vingerbotje, althans: dat wordt beweerd. Het idyllische stadje trekt zodoende veel toeristen.
En met het maken van ook deze reis, voel ik de 𝐭𝐨𝐞𝐰𝐢𝐣𝐝𝐢𝐧𝐠 𝐨𝐦 𝐓𝐡𝐞 𝐅𝐞𝐦𝐢𝐧𝐢𝐧𝐞 𝐂𝐡𝐫𝐢𝐬𝐭 𝐭𝐞 𝐯𝐢𝐧𝐝𝐞𝐧, te helpen her-inneren.
Ik kijk de wereld in, met 𝐞𝐞𝐧 𝐫𝐨𝐳𝐞(𝐧) 𝐛𝐫𝐢𝐥.
Maar reizend naar, en door Vézelay, word mij gevraagd deze af te zetten.
De 𝐌𝐚𝐫𝐢𝐞 𝐌𝐚𝐝𝐞𝐥𝐞𝐢𝐧𝐞 𝐁𝐚𝐬𝐢𝐥𝐢𝐪𝐮𝐞 heeft - in tegenstelling tot die ik in Par-Isis bezocht - bij de entree direct twee opzichtige Yeshua’s uitgebeiteld. Gezien de naam die de kerk draagt ‘verwonder ik mij’.
De kerk is groot, wit en licht en een orgel speelt. Dat voelt mooi.✨Instantly worden Cassandra en ik geleid naar de 𝐜𝐫𝐲𝐩𝐭𝐞, die onder het altaar ligt. Daar ligt ‘Haar’ 𝐯𝐢𝐧𝐠𝐞𝐫𝐛𝐨𝐭𝐣𝐞, in een gouden kist. We mediteren samen, onze vingerbotjes tegen elkaar aan. Tegenover ons hangt Yeshua, aan het kruis, met daarvoor een offertafel…
Met een 𝐫𝐨𝐳𝐞(𝐧) 𝐛𝐫𝐢𝐥 op, dus we zijn mogelijk 𝑏𝑖𝑎𝑠𝑡 zoveel mogelijk van Haar tegen te komen. Maar we tellen slechts 𝐞́𝐞́𝐧 𝐌𝐚𝐠𝐝𝐚𝐥𝐞𝐧𝐚-𝐛𝐞𝐞𝐥𝐝, 𝐝𝐞 ‘𝐫𝐞𝐥𝐢𝐤𝐰𝐢𝐞𝐞̈𝐧’ 𝐞𝐧 𝟐 𝐬𝐜𝐡𝐢𝐥𝐝𝐞𝐫𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧. Verder zien Cassandra en ik vooral een héleboel Yeshua’s - en zijn discipelen. En bijzonder duistere sculpturen. Plus een aantal (ingangen naar) ondergrondse tunnels…..
Ondanks mijn 𝐫𝐨𝐳𝐞(𝐧) 𝐛𝐫𝐢𝐥, voel ik Haar op deze plek niet. Alles wat 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐨𝐧𝐝𝐞𝐫𝐛𝐮𝐢𝐤 over de Madeleine Basilique 𝐛𝐢𝐣 𝐞𝐥𝐤𝐚𝐚𝐫 𝐨𝐩𝐭𝐞𝐥𝐭, zegt Ze me dat de naam en de ‘relikwieën’ slechts een 𝑐𝑜𝑣𝑒𝑟-𝑢𝑝 zijn. De aanhalingstekens gebruik ik hier bewust.
Cassandra wil weg, en ik beland 𝑝𝑒𝑟 𝑜𝑛𝑔𝑒𝑙𝑢𝑘 in een misdienst. 𝐕𝐫𝐨𝐦𝐞 𝐧𝐨𝐧𝐧𝐞𝐧 in het wit - 𝐠𝐞𝐬𝐜𝐡𝐞𝐢𝐝𝐞𝐧 van de monniken. Hun gezang klinkt natuurlijk prachtig en ik blijf even luisteren. Één non kijkt meermaals geïrriteerd naar me om. 𝐙𝐨𝐮 𝐡𝐞𝐭 𝐳𝐢𝐣𝐧 𝐨𝐦𝐝𝐚𝐭 𝐢𝐤 𝐞𝐞𝐧 𝐟𝐞𝐥𝐫𝐨𝐝𝐞 𝐜𝐚𝐩𝐞 𝐝𝐫𝐚𝐚𝐠? Ik blijf bewust - in het Magdalena rood - staan. 😘
Nadat Cassandra en ik - voor de zoveelste keer - natgeregend zijn doorgereden naar het Katharengebied, en aangekomen zijn in Sainte Baume, raast er een storm over ons, en 𝐢𝐤 𝐰𝐨𝐫𝐝 𝐡𝐨𝐧𝐝𝐬𝐛𝐞𝐫𝐨𝐞𝐫𝐝.
𝐎𝐧𝐨𝐩𝐡𝐨𝐮𝐝𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤 𝐠𝐞𝐞𝐟 𝐢𝐤 𝐨𝐯𝐞𝐫 en wij leggen onze reis stil, want ik kan níks meer.
“𝐈𝐤 𝐝𝐫𝐚𝐚𝐠 𝐝𝐚𝐧 𝐰𝐞𝐥 𝐞𝐞𝐧 𝐫𝐨𝐳𝐞(𝐧) 𝐛𝐫𝐢𝐥, 𝐢𝐤 𝐛𝐞𝐧 𝐧𝐢𝐞𝐭 (𝐦𝐞𝐞𝐫) 𝐛𝐥𝐢𝐧𝐝. “🦯💔
Deze reis gaat over het (verder) 𝐝𝐨𝐨𝐫𝐳𝐢𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐢𝐥𝐥𝐮𝐬𝐢𝐞𝐬.
𝐃𝐞𝐳𝐞 𝐩𝐮𝐫𝐠𝐞 𝐠𝐚𝐚𝐭 niet in de minste plaats 𝐨𝐯𝐞𝐫 de Cabal, en de (duivelse) offerrituelen die ze laten uitvoeren door de ‘elite’ die iedereen kent, en waartegen opgekeken wordt, en door wie we ons (nu nog!!) laten leiden.
𝐃𝐞𝐳𝐞 𝐩𝐮𝐫𝐠𝐞 𝐠𝐚𝐚𝐭 𝐨𝐯𝐞𝐫 mijn eigen ‘oh-zo-leuke’ thuis.
𝐃𝐞𝐳𝐞 𝐩𝐮𝐫𝐠𝐞 𝐠𝐚𝐚𝐭 𝐨𝐯𝐞𝐫 diegenen die het aller-, aller-, állerdichtst bij me stonden.
💔
𝐈𝐤 𝐯𝐞𝐫𝐯𝐨𝐥𝐠 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐫𝐞𝐢𝐬 𝐦𝐞𝐭 𝐞𝐞𝐧 𝐫𝐨𝐳𝐞(𝐧) 𝐛𝐫𝐢𝐥, 𝐦𝐚𝐚𝐫……𝐧𝐢𝐞𝐭 (𝐦𝐞𝐞𝐫) 𝐛𝐥𝐢𝐧𝐝.
Love, Coosje
Comentarios